Zeytinde Bu Hafta – TARIM BAKANLIĞINDAN İKİ KRİTİK UYGULAMA -1-

Tahir Özgür TANER
Ziraat Mühendisi

1.Tarımsal Üretimin Planlanması:
Başlıktan da belli olduğu gibi çok önemli bir uygulama olarak yorumluyorum. Daha önce mühendis arkadaşlarla yaptığımız sohbetlerde üstünde durduğumuz, çıkış yollarından biriydi artık hayata geçti.
Peki, bu uygulamanın amacı nedir?
Ülkemizin birçok bölgesi, her türlü üretim için uygun koşullara sahip. Yetiştirilecek ürünü ve verimi, en başta su olanaklarının etkilediği, genellikle yeterli ekolojik koşullara sahip ülkemizde üretimi etkileyen en önemli faktör pazardır.
Yani, üretici üretim koşullarındaki en iyi yetişecek ürüne değil en fazla para kazandıran ürüne yatırım yapmaktadır.
Şimdi diyeceksiniz bu son derece normal değil mi? Tabii ki son derece normal, ancak normal olmayan toplu ve plansız şekilde üretim yapılması.
Bir örnekle açıklayayım: Bir sene Kapya biber para yapıyor ve bir dahaki sene çiftçilerin çoğu Kapya biber yetiştirmeye çalışıyor. Bu sefer, bir dahaki sene piyasadaki kapya biber sayısı çok olduğundan kapya biber Arz (Piyasaya sunulan ürün)/ Talep (Sunulan ürünü almak isteyenler) dengesi bozuluyor ve kapya biber fiyatları çakılıyor.
Burada bitiyor mu? Hayır!
Normal koşullarda domates üretimi yapan üreticilerde para kazanmak için domates ekimi kısıtlanıyor. Bu seferde Arz/Talep dengesi Kapya biber piyasasının tam tersi yönde bozluyor ve domates fiyatları tavan yapıyor.
Bu basit örneğin sonuçlarına bakalım:
A. Arzı fazla yapılan ürünü eken çiftçinin kazandığı, üretim maliyetini kurtarmıyor böyle olunca; ürünü tarlada bırakıyor veya toplayıp derelere, yollara döküyor ya da sattığı ürünün kazancı maliyetin altında kaldığı için tarımsal borç artıyor.
Bu borç, üretimi ve kaliteyi kısıtladığı gibi; bayisinden, tüccarına ekonomi ve piyasaya derin darbeler vuruyor.
Hem devlet hem de kredi kuruluşları çiftçiyi, tarımı ve sektörü kurtarabilmek için her türlü ekonomik imkânı zorluyor ve buda ülke ekonomisine ciddi yaralar veriyor;