PARDAYAN – MAVİ BERE (4)

SERMED ÇINAR

Eğirdir Dağ Komando Okulu, şu anda orada eğitim alan tüm askerlere selam olsun. Eğitimin çeşitliliği hayret edilecek oranda fazla, bir o kadar renklidir. Yazımı yazdığım şu gece saatlerinde, onlar dağda, sabaha uzanacak eğitimin gereğini yerine getirmektedirler.

Okulda yemek size özel çıkar, bol kalorili, ancak yine de yetmez. Cem Yılmaz’ın tarifiyle kantinde çokomel eğrisine başvurursunuz. Bir akşam yemekte hiç tuz olmadığını ve masada da tuzlukların kaybolduğunu fark edersiniz. Bir hafta tuzsuz yemek yersiniz. Tuzun bir nimet olduğunu anlarsınız; bütün yemeklerin tadı aynıdır. Tuzsuz geçen haftadan sonra inanamıyoruz askerde rosto yemeği çıkmış, üstelik bol, doyasıya yersiniz. yarım saat sonra 6 adet tuvaletin önünde kuyruklar oluşmaya başlar. Evet teşhis müsilli rosto. üç dört vejetaryenin dışında herkes yemiş. A! sular da kesilmiş. Altı adet tuvalet, üçer kişi bir ibriği alarak su için beşyüz metre ilerideki kuyuya gidip kuyudan çekilen su ile geri gelir, tuvalet sırasına girersiniz. Tuvalet macerası sizi sabaha kadar uyutmaz. Paçaları bağlamak diye bir lüksünüz yoktur. Sabah üç takımdan yüzü en beyaz ve yürüyemez durumdaki birer kişi seçilir ve onlar revire gider. Geri kalanı, haydi güç manialarına, saatle yarışmaya. Eskiden RoboCop diye bir dizi vardı, seyrederken hep gülmüşümdür.

Kamyonu da anlatmadan geçemeyeceğim. Askeri kamyon şehir içi hızında giderken, tarif edildiği üzere atlarsınız, esas olan ayakta kalmaktır. Hemen hemen herkes başarılı olmuştu.

Her ne kadar o güne kadar çoğumuzun silahla tanışmadığını varsayarsak, zamanın piyasasında bulunan tüm tabancalarıyla atış yaptık. Kimisi aşağı çeker, kimisi yukarı, kimisi gördüğünü vurur. Atışlarda puan alınır, esas olan mermilerin bir arada toplanmasıdır. İş büyür, G3, muhteşem Alman patentli silahımız. Yüz metreden hedefi vurmak için üç şansınız vardır; üçüncüde hedefi bulmuştum, bu atışlar kalçadan yapılır. Görevini yapamayanlar, Amerika’da Georgia Fort Benning’deki Ranger komando kursuna gönderilmeye layık bulunmuş üsteğmen tarafından, sık mideni diyerek atılan yumruğa maruz kalırlar. Ayakta kalanı hatırlamıyorum. Bu kursa dünyanın dört bir tarafından yeterliliği görülen askerler gönderilir, iki aylık ağır eğitimden mezun olmak değil, katılmak bile bir şereftir. Bizde de bu uygulamalar yapılmakta yabancıları ağırlamaktayız. İş bir tık daha büyür ve destek ayaklı MG 3 makineli tüfekle de artışlara devam edersiniz. Kıtada, Tanker lakaplı yüzbaşımız, bizim destekli attığımız MG3 ü kalçadan atar, hedefi şaşmazdı. Ordu birincilikleri vardı. Terhisimden 1,5 sene sonra gazetede bir pusu sonucu araçta vurulduğunu okuduğumda ‘Vay! Bir kahraman daha demiştim’. Ruhu şad olsun.

Okulda, bir bölümü, aydın ebeveynlere sahip olan fakir aile çocuklarıdır. Zor şartlarda okutuldukları belli olan, bu kardeşlerimiz, sizi tıraş eder, resminizi çeker bu sayede bir gelir elde ederek, ailelerine olan yükü hafifletirdi. Aynı şartları paylaşan, aynı çatı altında olduğumuz arkadaşlarımız, sizin artık bir kardeşinizdir. Darda kaldığınız her anda yardım alırsınız, kasığımın şiştiği bir uzun koşuda son metreleri iki kişinin omzunda tamamlamıştım.

Makalemi ders niteliğine fazla bulaştırmadan, çok komik bulduğum bir uygulamayı anlatıp, daha yazılacak çok şey olmasına karşın okuyucuyu da sıkmadan nihayetlendirmek istiyorum. Okulda temizlik, düzen çok önemlidir. Yataklarınız temiz ve yapılı, eskilerin deyimiyle 25 kuruş zıplayacak kadar gergin olmalıdır; evet bunu kontrolü yapılıyordu. Her sabah içtimadan sonra, üst çıplak beş kilometre koşudan sonra muhakkak zorunlu duş alınır. Bu koşular hepinizin bildiği üzere çok keyiflidir, şarkı ve türkülerle bezenmiştir. ‘ Yaylalar, yaylalar, favorimdir. Duş için verilen yarım saat mola, zamanla beşer dakika azaltılarak düşürülür. Bu arada bazı arkadaşlarımız, duş sırasında bazılarının üryan dolandıkları için komutana şikayette bulunmuşlar. Duş süresi, sonunda, beş dakikaya düştüğünde 120 kişiye 6 duş kabini, kabinlere üçer kişi girildi, olsun, hepimiz kardeşiz.

Kıymetli arkadaşım, can kardeşim, İTÜ Gemi İnşaat mezunu, aynı dönemde askeriz, mektuplaşıyoruz, Karamürsel’de denizci, iki kişilik odalar, gardırop büyük, etajer, çalışma masası, ranza değil, iki ayrı yatak, beyin takımı; Eee! Herkes hak ettiğini, her ne kadar biraz burkulmuş olsam da.

Okulu bitirelim artık, çeşitli istikamete otobüsler kalkıyor. Ya! o gece otobüsünde sabaha kadar uyumayıp, marşlar söylemiştik, zavallı şoför bize gıkı çıkmadan nasıl dayandı.

Ailenize, evinize kavuşuyorsunuz, olay bitti mi, daha yeni başlıyor. Kıtaya gideceksiniz, pratikte uyguladıklarınız, gerçeğe dönüşecek, Ateş Yüzbaşının dediği gibi, ‘Tahayyül edemeyeceğin şeyleri yaşayacağını vadediyorum’ sözü tam anlamıyla kimliğini bulacak. Yani daha çok anlatacak şey var, sabırlar diliyorum.

Hoş kalın, esen kalın.