PARDAYAN – GÜNÜMÜZ KARINCA İLE CIRCIR BÖCEĞİ MASALI

SERMED ÇINAR

Hepimizin yakından bildiği Fransız yazar La Fontaine masallarının belki de en güzel gözleme dayalı, karınca ile cırcır böceğinin, anlamlı ve ders mahiyetindeki eseri.

Bahar gelir, karınca ile oğlu kışı rahat geçirebilmek için, harıl harıl, sıcak demeden çalışıp, yiyecek toplamaktadırlar. Çocuğun dikkatini bütün gün ağaçta çalıp söyleyen cırcır böceği çeker. ‘Baba bu böcek yiyecek toplamadan kışı nasıl geçirecek’, ‘Oğlum kışın bizim ocağımıza düşer yiyecek dilenir’.

Mevsim kışa döner, karınca ailesi toprağın altındaki evlerinde, ambarları yiyecek dolu, sıcacık otururken, kapı çalar. ‘Baba seninki geldi herhalde’, ‘Git aç kapıyı oğlum’. Çocuk kapıyı açtığında karşısında bir başka cırcır böceğini bulur. Böcek, efendim beni cırcır bey gönderdi, diye dışarısını işaret eder. Baba oğul kar yağmakta olan dışarıya baktıklarında, kürk paltosu ile bir limuzin araba içinde oturan ve kendilerine el sallayan cırcır beyi görürler. Şoför cırcır, patronunun iki müzik albümü yaptığını ve Fransa’ya gidecek olduğunu, komşuluk hatırı olarak oradan bir istekleri var mı diye kendisini gönderdiğini söyler. Baba karınca ‘Madem Fransa’ya gidiyorsa, Paris’te La Fontain diye bir adamın mezarı var, ziyaret edip, benim için mezarının üstüne etsin’ der.

Bizdeki versiyonuna gelirsek, bir dönem, paralı askerlik fırsatı çıktığında, askerliğini yapanlara ‘Mehmetçik’, kısa dönem yapanlara ‘Mehmet Bey’, paralı hiç yapmayanlara da ‘Mehmet Ağa’ denildiğini anımsadım.

Nasrettin Hoca’nın da dediği gibi ‘ Parayı veren düdüğü çalar’. Hoca bu veciz sözü yüzyirmili yıllarda söylemiş, yani ordan buraya bir değişiklik yok.

Gülmece, ama hayatın gerçekleri. Para, bu ahir dünyayı rahat geçirmek için illaki şart. Şart da, yıllar boyu çalışıp, çabalayıp, geriye dönüp baktığınızda cırcır bey gibi olamamışsınız. Allah vergisi bir yetenek sizi bir anda alıp götürebiliyor. Ne demeli, mukadderat.

Hoş kalın, esen kalın.