ISTAKOZUN GÜNLÜĞÜ – MASAL GİBİ

Recai ÇEVİK

Çocukluğumun
O eski sokağında
Yıkık dökük bir evin
Yüz sürdüm
taşlarına
Taşlar ağladı
Ben ağladım.

*****

Ah
O Boşnak güzeli
Sarı saclarinda
Mavi nazar boncukları
Kimbilir nerede
Şimdi…

*****

Betona yenildi
O güzel bahçeler
O üzüm
O şeftali
O elma bahçeleri.

*****

Bir küçük su kaynagi
Damlaya damlaya
Havuz oluyordu
Ağaçlar yesildi
Kuşlar oterdi
O kâynak da
Kurudu.

*****

Bir zamanlar
Bu kentte
Deniz kokan
Kizlar
Vardı.

*****

Masal
Gibi.