Pardayan – BAŞLIĞIN ADINI OKUYUCU KOYSUN

SERMED ÇINAR

Hep birlikte bu dünya adını verdiğimiz planette yaşıyoruz. Henüz çözemediğimiz için sonsuz olarak nitelendirdiğimiz uzayda, bugüne kadar yapılan tüm araştırmalara göre, bizden başka canlı olarak yaşayan başka bir gezegen de yok.

Uzaydan gelen ve bizi zaman zaman ziyaret ettiği, bir çok görgü şahidinin ifadeleri, hatta resimlerinin servis edildiği uzay araçlarının yani ufoların varlığı da bu güne kadar resmiyet kazanmadı. İnsan gözüyle görünen bu araçların her nedense devasa radarlara yakalanmaması ise ayrı bir soru işareti.

Bugünkü yazıma çok eskilere uzanarak, o kadar ki milyar yıl gerilere giderek başlamak istedim. Dünyanın varlığı yedi milyar yıldır var ve bunun son bir milyar yılında üzerinde insan yaşamı var. Bu bilimsel bir araştırma sonucu. Milyar yıl, bir niyet etseniz sayamazsınız yaşamınız yetmez.

Biz dünyada yedinci insan ırkıyız. Bizden evvelkilere ne mi olmuş, gök taşları bombardımanına maruz kalmışlar ve aynı dönemde dünyada oksijen fazlası oluşmuş ve dinozor ve benzeri tüm hayvanlar ve insan ırkı bu nedenle ölmüş. Sonrasında dünyada buzul dönemi başlamış, büyük çoğunluğu soğuktan kırılmış. Buzullardan kaçan insanlar dünyanın yeşil alanlarına göç etmişler ve buralarda mağaralara sığınmışlar. Buzul dönemi bittiğinde, eriyen buzullar seller oluşturup insanların mağaralarda boğularak ölmelerine neden olmuş. İnsan ırkının ataları diyebileceklerimiz bizden ırk olarak da farklılıklar göstermişler. son derece kısa boylu bir ırk da var, ağzındaki diş adedi fazla olanı da. Bulunan insan iskeletleri bunu doğruluyor.

Bir milyar yıl, kimler geldi kimler geçti, şarkı gibi, şaka gibi, ama gerçek. Yani biz insan oğlunun dünyamızdaki yaşamı, okyanusta bir damla misali. Yani dünyadaki rolümüzü oynayıp sonuçta misyonumuzu tamamlayıp bu dünyadan göçeceğiz.

Şöyle bir arkanıza yaslanıp da, vay! her ne kadar gençken sanki ölmeyecekmiş gibi yaşamış olsam da, sonuçta çekip gideceğim diye düşünmek; işte Shakespear’in ‘Olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu’ ölümsüz sözüne ulaşmak, bu sözün beş yorumundan, kendine hisse çıkarmak. Lafı uzatmayayım, kardeş! bu dünya şimdilik tek ve ölümlü, buradaki yaşamını en iyi şekilde oyna, sadece kendine değil, eşine, çocuklarına, sülalene, gücün yetiyorsa tüm insanlığa.

Huzurlu yaşa, yaşat, imkanların dahilinde insanlara yardımcı ol. Herkes dedesini pek hatırlamaz, hele onun babasını hiç hatırlamaz, deme o ki bir kaç jenerasyon sonra senin esamin

okunmayacak; ancak toplumda bir isim bırakırsan sen ve senin gelecek jenerasyonun hayırla anılır.

Hoş Kalın.